Στη τεχνική του εγγλέζικου ένας από τους πιο συχνούς στόχους είναι το λαβράκι.Μπορούμε να το συναντήσουμε σχεδόν παντού λιμάνια-βράχια-παραλίες κτλ.
Είναι ένα ψάρι που δε σταματά όλες τις εποχές να ψάχνει στο ίδιο τέμπο τη λεία του πράγμα στο οποίο βοηθά η εκ φύσης του κατασκευή.Η διαφορά όμως υπάρχει στο βάθος το οποίο θα το ψαρέψουμε από εποχή σε εποχή.Το καλοκαίρι όπου υπάρχει αρκετό ψιλό το καλύτερο βάθος στο οποίο τα συναντάμε είναι από μεσονερα μέχρι και 1,5 μέτρο από την επιφάνεια του νερού.Αγαπημένο δόλωμα για το συγκεκριμένο ψάρι η ζωντανή γαρίδα.Δύσκολα λέει όχι στην εμφάνισή της.Για μεγαλύτερα μεγέθη ο κοκωβιός ο άσπρος κάνει τη διαφορά.Πάντα τα περνάμε όμορφα για να μη πληγωθούν από το τελείωμα της ουράς τους έτσι ώστε να μπορούν να κινούνται φυσικά μέσα στο νερό.Το χειμώνα όμως τα λαυρακια περνούν την ώρα τους περισσότερο στο βυθό στήνοντας καρτέρια και στεκούμενα ακίνητα.Η εύκολη λεία για αυτά το χειμώνα είναι λιγοστή και έτσι αρχίζουν να κυνηγούν μεγαλύτερες σε μέγεθος λείες όπως κεφαλοπουλα ,σπάρους,σουπιές και καλαμάρια.Πολύ καλή επιλογή αυτή τη περίοδο είναι ο ζωντανός σπάρος.Το δόλωμα πασπαρτού για όλες τις εποχές είναι το μπικατινι το οποίο με συστηματικό μαλαγρωμα μπορεί να μας δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα.Μακριά παραμαλα σε μήκος και όσο το δυνατόν μικρότερα σε τομή είναι επιθυμητά.Λατρεύουν να κυνηγούν τη λεία τους ανάποδα στα ρεύματα για αυτό μέρη που έχουν έντονη τη παρουσία ρευμάτων είναι ιδανικά στο ψάρεμα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου